Geschiedenis Offenbeek

Korte geschiedenis van de parochie v/h Onbevlekt Hart van Maria.

Inleiding

Reeds in 1944 was er in Offenbeek sprake van om een eigen godshuis te bouwen. Het was Pastoor Viegen die het plan had om van Offenbeek een aparte parochie te maken.

Het “Priesterfonds Offenbeek” werd daartoe in het leven geroepen en er werd onmiddellijk begonnen met een enveloppenactie. In 1946 ging men praten met het Bisdom. Vader Bisschop was heel vriendelijk, maar stond er beslist op dat er eerst gezorgd werd voor een beginkapitaal van fl. 30.000 harde guldens. Eerst dan kon men definitieve plannen maken. Dus eerst werken, dan plannen maken.

En er werd gewerkt! Het priesterfonds nam vastere vormen aan, er werd een bestuur gekozen en acties werden op touw gezet.

Tot 1955 bleef het verder rustig. Door de benoeming van pastoor Ceijssens in Reuver en de twee grote initiatiefnemers Peter Killaars en Hein Rutten werd de draad weer opge­pakt. Men kwam een flinke stap in de goede richting.

Tijdens het pastoraat van pastoor Ceijssens werd bekend dat er in Offen­beek paters zouden komen; de paters Claretijnen. De plotselinge dood van pastoor Ceijssens in juni 1955 was een harde slag, maar het was net of hij sindsdien voor Offenbeek een voorspreker in de hemel werd. De ontwikkelingen liepen voorspoedig.

De bouw

In januari 1955 kwamen de paters, stichtten een noodkerk en kregen de opdracht de zielzorg in Offenbeek op zich te nemen en een kerk te bouwen. Hun komst betekende een nieuwe fase en stimulans. Op 18 november 1955 werd door Pastoor Essers van Reuver de eerste H.Mis opgedragen in de noodkerk (Keulseweg 91).

Op 6 oktober 1956 besloot de Bisschop van Roermond, Mgr. Lemmens, tot oprichting van een Rectoraat, genaamd: “Rectoraat v/h Onbevlekt Hart van Maria” te Reuver - Offenbeek.

Op 9 december 1962 werd de eerste spade in de grond gestoken voor de te bouwen FATIMAKERK. Op 13 december 1963 was de eerste steenlegging en de kerkconsecratie vond plaats op 13 december 1964.

Een bloeiende parochiegemeenschap

De periode van opbouw in de Offenbeekse gemeenschap werd gekenmerkt als een tijdperk waarin eenieder met en voor elkaar en in goede onderlinge verstandhouding, zich sterk maakte om het doel te bereiken; namelijk een eigen kerk en een eigen gemeenschap, los van Reuver.

Ofschoon Offenbeek, als fabriekswijk van Reuver, uit een bevolkingsgroep bestond die het niet breed had, konden ze van het weinige dat men bezat altijd nog veel geven als het ging om de kerk. Gelijke tred met de activiteiten voor de bouw van de kerk, nam de oprichting en vorming van godsdienstige en parochiële groeperingen in het toen nog rijke roomse leven.

Ten tijde van de realisatie van de kerk waren er circa 2200 inwoners in Offenbeek met een prognose van uitgroei tot 5000.

De opdracht aan de paters Claretijnen en later de Oblaten om een kerk te bouwen en daaromheen een gelovige gemeenschap te vormen bestrijkt een periode van 15 jaar. De laatste rector van de Claretijnen was pater L.Reifenberger, van 1966- 1970. Toen kwamen de Paters Oblaten met als eerste pastoor pater Janson. Hij werd in 1973 opgevolgd door pater van Vianen. Weer na drie jaar werd pater Kuilboer in 1976 de laatste pastoor van de Oblaten, want in 1978 trokken de Oblaten zich terug en werd pastoor Verdonschot benoemd en dan voelen we aan den lijve het op handen zijnde priestertekort. Een herderloos tijdperk breekt aan, vervangers komen en gaan. Pastoor Verdonschot verlaat de parochie in 1990 en van december 1991 tot oktober 1994 is kapelaan Clemens in onze parochie aangesteld onder Deken Debets van Tegelen die destijds tot administrator van onze parochie werd benoemd. Met ingang van december 1994 treedt voor het eerst een pastoraal team aan, toen voor de parochies Reuver en Offenbeek. Het pastoraal team werd gevormd door Pastoor A. Pierik, kapelaan A. Caldelas en Diaken J. Lennards. Augustus 1998 wordt kapelaan A. Caldelas overgeplaatst naar Sittard en in september 1998 wordt mw. M. Sniekers als parochieassistente toegevoegd aan het pastorale team. In juli 2000 verlaat ook pastoor Pierik de twee parochies en september 2000 wordt pastoor F. Houwman geïnstalleerd voor de parochies Beesel-Reuver en Offenbeek samen met kapelaan A. Drabik en Diaken Lennards. Echter 1 Januari 2001 keert kapelaan Drabik terug naar zijn vaderland Polen. Halverwege oktober 2001 wordt pastoor A. Keller als assistent aan het pastorale team toegevoegd. Om gezondheidsredenen ging Diaken J. Lennards in 2006 met emeritaat en pastoor Keller werd in 2008 overgeplaatst naar Oostrum. Pastoor Houwman, kreeg na 15 jaar in het Cluster BRO werkzaam te zijn geweest een nieuwe benoeming voor een nog groter cluster in Born. Met ingang van 10 Januari 2016 deed pastoor Cesar Tablon m.s.p zijn intrede in ons Cluster en sinds september 2016 werd diaken Harm Klein aan het pastorale team toegevoegd.

Statustoekenning door Monumentenhuis Limburg

Het Monumentenhuis Limburg heeft onlangs een tweejarig onderzoeksproject uitgevoerd naar de vanaf 1940 in Limburg gebouwde kerken, bestemd voor de openbare eredienst.Het gehele onderzoek bestond uit een kaderonderzoek en een beschrijving van ongeveer 200 kerken. In december 2003 bracht het Monumentenhuis het rapport uit, waaruit blijkt dat de Fatimakerk een bijzondere plaats inneemt tussen de kerken , gebouwd vanaf 1940.

<Citaat uit het rapport>

Waardestelling: De Mariakerk is van grote cultuurhistorische waarde. Zij is een goed voorbeeld van de inplanning van een kerk-pastoriecomplex in de planologie van de jaren zestig. Van betekenis is de kerk ook vanwege het liturgische experiment van het tabernakel op een dubbelaltaar. Tevens weerspiegelt de “tentvorm” de moderne theologische opvatting van “het volk Gods onderweg”.

Met de Christus Hemelvaartkerk te Maastricht neemt de Mariakerk te Offenbeek een unieke positie binnen Limburg in, vanwege het feit dat zij een zeshoekige centraalbouw is. Zij bevat abstracte vensters van Max Weiss, binnen wiens oeuvre deze zeldzaam zijn.

De slechte bouwkundige staat van de Kerktoren waarvoor geen financiële middelen voorhanden waren om deze te restaureren en de teruggang van het aantal praktiserende parochianen waren de directe aanleiding om de Fatimakerk aan de eredienst te onttrekken. Zo werd op 09 juli 2016 de Fatimakerk door Mgr. F.Wiertz na een plechtige H.Mis, de kerk gesloten. De Fatimaparochie blijft voortbestaan onder de vlag van de Lambertusparochie.